هانس ماگنوس انسنزبرگر ۲۰۱۳

شعری از هانس ماگنوس انسنزبرگر
Hans Magnus Enzensberger
برگردان به پارسی: مانی

                                                 آواز مردمی که همه چیز را می دانند!


این را که:
«باید هرچه زودتر کاری صورت گیرد»
«اما هنوز زود است که کاری صورت گیرد»
«اما دیر شده که دیگر بتوان کاری کرد»
                                              می دانیم.
و این را که:
«حالمان خوب است»
«همین گونه نیز خواهد بود»
«البته، هر کاری کنیم بی نتیجه است»
                                             به خوبی می دانیم.

این که:
«از ماست که بر ماست»
«کاری علیه این که گناه از ماست نمی توانیم انجام دهیم»
«مقصریم اما نمی توانیم کاری در برابر گناهمان کنیم»
«دیگر ما را بس است»
                                           بر همه ما روشن است.

از این نیز آگاهیم که:
«ای بسا بهتر است دهانمان را ببندیم»
«اما نمی توانیم جلوی دهان خود را ببندیم».
«نمی توانیم کسی را یاری کنیم»
«کسی هم نمی تواند ما را یاری کند»
                                       

این که:
«ملتی هستیم با استعداد»
«فرصت گزینش بین بد و بدتر را داریم»
«باید این مسئله را بگونه ای اساسی بررسی کنیم»
«باید دو حبه قند در کنار چای خود داشته باشیم»
                                        بر همگان روشن است.
                                       روشن بر ما همه.

این که:
«ما مخالف استبداد هستیم»
«سیگار بازهم گرانتر خواهد شد»
                                       بر ما آگاهان روشن است.

و این که:
«ما هربار می آییم»
«اما هر بار باید به موقع متوقف شویم»
«اقدامات ما نتیجه ای در پی نخواهد داشت»
                                     بر ما همه، روشن است.

این را که:
«همه اش دروغ است»
«همه اش همین است که هست»
«ما هر زوری را تحمل نمی کنیم»
«اما سرانجام تحمل می کنیم»
«همه چیز تکراری است»
«زندگی زیباست»
«زندگی، همه چیز است»
                                     بخوبی می دانیم.
                                     زیرا که مردمی دانا هستیم!


مردمی هستیم
که هر آنچه را که باید بدانیم می دانیم!
....................................................

انسنزبرگر متولد ۱۹۲۹. آلمان
شعر بالا را در سال ۱۹۶۷ نوشت. گویا تصویری از مردم امروز ما نیز هست.