زنده باد اسپانیا!
 
میرزاآقا عسگری (مانی)
 
اسپانیا نیز از کشورهائی بود که به تصرف مسلمانان عرب درآمد. درست مانند اشغال و ویرانگری ایران توسط لشگریان صدر اسلام و دوباره در سال ۱۳۵۷. و درست با نیروهایی همچون داعش، سعدابن ابی وقاص و خامنه ای و خمینی. اشغالگران اسپانیا، دین و زبان عربی را برای مردم این کشور اجباری، و کلیساها را به مسجد تبدیل کردند. چندی بعد، مردم اسپانیا قیام کردند و با رهبری مردان شجاعی همچون ال سید اشغالگران را برای همیشه از کشور خود بیرون ریختند. کاری که مثلا مصری‌ها و ایرانی‌ها نتوانستند به تمامی انجام دهند.(بازخوانی این بخش از تاریخ اسپانیا را به ایرانیان علاقمند، توصیه می‌کنم.)
در سفری به شهر Tossa de Mar در کاتالونیا (شمال اسپانیا)  این شعر کوتاه را نوشتم.

<><><>
 
آن هیولا
سایه‌ای بیش نبود.
 
این را اسپانیا نشان داد.
 
هم بدانهنگام که غول بیابانی را
     در تاقه‌ی شن پیچید
             و تا صحراها واپس غلتاند.
 
سایه را برداریم
و در شن‌زار، دفن کنیم!
 
در کاتالونیا
غول بیابانی، هرگزا جاپائی نداشت.
خِرَد، مناره ها را
در خاطره و فراموشی ته نشانده بود.
سپیدبالان
ماهِ ربوده را
  از بیابانگردان بازپس گرفتند
شادی فلامینگو، بر ناله‌ی قاریان فراز آمد.
 
این را اسپانیا نشان داد!
 
سپیدپوشان آریایی
خورشیدُ ربوده را آیا
  بازپس توانند آورد؟!
 
Tossa de Mar
این دره‌ی چشم‌رُبا
  که سینه به باختر گشوده است
چه بیشتر از رامسر دارد
  که چنین نیکوبخت
        در خورشید می‌درخشد؟!
 
Tossa de Mar
مویه‌گرانِ پیشاتاریخ را
چون چرکی بدبو
         از سیمای خویش شسته است.
 
این را اسپانیا نشان داد.
 
 
آیا نوادگان زرتشت
هیولا را در تاقه‌ی شن
به صحرا واپس توانند غلتانید؟
 
 
۲۶ آپریل ۲۰۰۷
Tossa de Mar