مانی
روان باش چون رود
تاريخ نگارش : ۱۶ بهمن ۱٣٨۷

نظرات دیگران


نویسنده: جواد مفرد کهلان ۲۰ بهمن ۱٣٨۷
عنوان: روانم در کویر، شطی، رودی، نهری، چشمه ای با شرب باید.
نه تنها غالب طبیعت سرزمین ما خشک و شوره زار است، جامعهً دینخوی ما هم همینطور، به عنوان دانشجوی آبیاری دنبال راه حلی ممکنی برای مهار کویر های بزرگ قلب مادر میهن میگشتم که مانند ریه مادر مسلولم تحمل صبر را نسبت بدان نداشتم. بعد متوجه کویر فرهنگی بزرگتر شدم که جستجوی راه حل بدان را در اولویت یافتم ولی کوه راه حل، کلنگهای کوتاه فردی ما چه قدر کاری است؟ کو احزاب سیاسی مستقل برای اقدام سیاسی، کو تشکلهای سیاسی کاری در داخل، کو توده انبوه سازماندهی شده مردمی که از روزمرگی بدر آمده و وابستگی عقل را از درگاه هپروت اهریمن الهی برگیرند؟ باید ایمان بیاوریم که اهورامزدای کودک ما در 28 مرداد مقهور اهریمن شده است وایران نالانمان همچنان در چنگال خونین اهریمن شکنجه میشود.

نویسنده: مانی ۲۰ بهمن ۱٣٨۷
عنوان: برای سعید.و/ دوست پیدا شده!
سعید گرامی
خوشحالم کردی با یادداشتت. «ادبیات و فرهنگ» را چندین ماه است بسته ایم، چون وقت زیادی از من و یارانم می گرفت. فیلتر هم شده بود که می دانی.
لطف کنید
برایم نامه بنویسید و از خودتان بیشتر بگوئید.
asgarimani@yahoo.de
با مهر همیشگی
مانی


www.nevisandegan.net