مانی
بگذارحکایت کنم!
تاريخ نگارش : ۱۲ تير ۱٣٨٨

نظرات دیگران


نویسنده: مهدی ۲۹ تير ۱٣٨٨
عنوان: اسماعیل
هفته تلخ ادبیات کشور با درگذشت اسماعیل فصیح تلخ تر گشت












درميان کشمکش هاي سياسي و دندان تيز کردن نوکيسگان سياست و ورق خوردن برگ هاي سياه تاريخ کشور و هم آغوشي اعجاب انگيز جغرافياي ايران با گردباد و ريزگرد هاي طبيعت ،برگهايي از درخت کهنسال ادبيات کشور ميريزند که اگرچه سبزي سال هاي جواني را ندارند ولي از دست دادنشان يک فاجعه غير قابل جبران است.



شايد نسل نوجوان کشور که اين روزها در اغواي "هري پاتريسم" ادبيات کشور و تقابل ميان انتخاب بازي هاي مجازي و رزم هاي خياباني روزهاي سرنوشت سازي را پشت سر ميگذارد ، از درک مصيبت هاي وارده بر فرهنگ و ادبيات کشور غافل باشد، اما اين به هيچ وجه ازعمق فاجعه نميکاهد.

روزها ميگذرد و بوي نفرت آميز دهان انسان هاي" ملت ملت گو" روز به روز هواي کشور را آلوده تر ميکند؛بعيد نيست که سرسام انتخاب ميان تعفن جسم يا تعفن باطن ما را نيز بر پهنه اين کشور دراز کند.چه آنکه ديري نيست که هارسان اين باغ نهال هاي خودکاشته را از ريشه قطع ميکنند.

نویسنده: مهدی ۲۹ تير ۱٣٨٨
عنوان: زندانیان
بگذار حکایت کنم:
زندانیانی که بی‌آفتاب، سپید می‌شوند
درختان آرمیده در مه‌اند
که‌اندیشناک، پیر می‌شوند


www.nevisandegan.net