با درود خدمت مانی گرامی
خیلی خلاصه میگویم.خود رابه تمامی سپردن به دست ضمیر ناخودآگاه همیشه نیست که نتیجه خوب به بار بیاورد.مثلا داستان ک.. خر و کدو از داستانهای مولانا ست اما به قدری نتیجه زشت داده که متفکرین اروپائی عاشق ایران را هم زده کرده و این داستان را همیشه مستمسک کرده اند و مولانا را رد کرده اند.و تنها عائدی ما ایرانیان از این داستان مستهجن هم تنها یک ظرف پلو خورشت کدو ست. اینهم از عواقب استخراج ضمیر ناخودآگاه.البته به یقین نمیدانم که این داستان آنچنان که مانی گرامی فرمودند از غزلیات مولانا میباشد و یا از مثنوی یا فیه ما فیه وی.اما آنچه که یقین دارم اینستکه چنین کار خراب کردنی فقط از همان ضمیر ناخودآگاه استکه بر میاید و بس.
با سپاس
|